عالم ، همه خاک کربلا بایدمان / پیوسته به لب ، خدا خدا بایدمان
 
تا پاک شود ، زمین ز ابنای یزید / همواره حسین ، مقتدا بایدمان 
 
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
 
محرم آمد و دلها غمین شد / غم و عشق وبلا با هم اجین شد
 
حسین آماده بهر جانفشانی است / دوباره فاطمه قلبش حزین شد 


* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *  
ضریح تو داره عطر گل یاس / نوازش های دستت میشه احساس
کی میدونه آقا پر میشه شاید / شبا سقا خونه ات با مشک عباس 
 
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *  
جانـت بـه کــویــر  تفتــه دریـا بخشید  / هفتاد و دو گل ، به  متن صحرا بخشید
بـــا جلـــوه ی کــربـلای عـاشـورایی / خـون تــو بـه رنگ سرخ معنا بخشید 
 
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *  
پیراهنی از زخم، به تن دوخته است / این رسم، ز حضرت غم آموخته است
ای سـرو تمــاشاییِ ایــمان، عبـاس! / دل، شعله به شعله، در غمت سوخته است 
 
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *  
چشمان زمین دوباره تر خواهد شد / ماه از سر شب بدون سر خواهد شد
 
تاریخ دوباره به خودش می لرزد / شق القمری بزرگتر خواهد شد 
 
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *  
این نیزه مرا به عشقتان میدوزد / در عمق وجود شعله می افروزد
امسال اگرچه در زمستانم باز / از بردن اسم تو لبم می سوزد 
 
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *  
فریاد حسین را شنیدیم همه / از کوفه به سوی او دویدیم همه
رفتیم به کربلا ولی برگشتیم / از شمر امان نامه خریدیم همه 
 
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *  
محرم در حریم کربلاتندیس شد / محرم همره نام حسین تقدیس شد
محرم با حسین اشک است وخون / محرم با حسین دشت جنون
 
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *  
خود را چو ز نسل نور می نامیدند / رفتند و به کوی دوست آرامیدند
سیراب شدند زآن که در اوج عطش / آن حادثه را به شوق آشامیدند 
 
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *  
دو دیده اشک، باران است ، محرم / ز سوگ ، جمله یاران است ، محرم
جهان می بارد ، اشک ، داغ یاران / ز ظلم ، نابکاران است ، محرم 
 
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *  
محرم باز هم نوبت توست / که بگشایی تمام خاطراتت
ز ایامی که در آن بود شیون / گهی نالیدن و گه سر بریدن 
 
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *  
تـا هست جهــان شـور محــرم باقیست / این جلوه ی جان در همه عالـم باقیست
ازنـالـه ی  نـیـنــوای یـاران  حسـیـن / همواره به لب زمـزمه ی غم باقیست 
 

 






برچسب ها :
<-TagName->